ဆိုခြင့္ရွိ၍ ဆုိပါမည္ ။

မၾကားခ်င္ပါဘူး
၁၉၄၂ ခုႏွစ္ကတည္းက ျဖစ္တည္မႈေတြ ဒီေန႔ထိကို အျမစ္တြယ္ေနဆဲ ျဖစ္ေတာ့လည္း ရခုိင့္ေျမဟာ ... အနာေဆြးတခုလို႔ ျဖစ္ခဲ့ေပါ့ ။
ေပ်ာက္သြားၾကတဲ့ ဟိုးတခ်ိန္က ရြာစာရင္းေတြမွာ အသက္စေတးခဲ့ရသူေတြအတြက္ ငါတို႔ဟာ မွတ္တမ္းအားနည္းခဲ့သလို ... ေမ့ေဖ်ာက္ဖို႔လည္း ဝန္မေလးခဲ့ေတာ့ ျပႆနာျဖစ္တာ အဆန္း မဟုတ္ေတာ့ပါဘူးေလ ။
အစီရင္ခံစာေတြ ... စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္ေတြ ဖြဲ႔ၾကတာလည္း ခုႏွစ္ေတြ မနညး္ေတာ့ပါဘူး ။ အလုပ္မျဖစ္တဲ့ ကာကြယ္ေရး အစီအစဥ္ေတြဆို သိမ္ငယ္လို႔ ... တာဝန္ဆိုတာက မယူႏုိင္ရင္ တာဝန္မခံတတ္တဲ့ သေဘာအေလ်ာက္ ငါတို႔ရဲ႕ ရင္နင့္ဖြယ္ေတြဟာ မုိးအဆံုး ေျမအဆံုး ေသာကေတြနဲ႕ ... စာနာမႈဆိုတဲ့ေဝါဟာရဟာ ရခိုင့္အဘိဓာန္ကို မေရာက္ႏုိင္ခဲ့တာကို ျမင္ခဲ့ၿပီ ။
ဘယ္မွာလဲ အစိုးရတရပ္ရဲ႕ တာဝန္ယူမႈ ၊ တာဝန္ခံမႈ ။
ဒါဟာ နယ္ခ်ဲ႕ခံ နယ္ေျမတခုအတြက္ ထပ္ေလာင္း မုဒိန္းက်င့္တယ္ဆုိတာကို ရခုိင္တုိင္း နားလည္ခဲ့တာ ၾကာေညာင္းခဲ့ေပါ့ေလ။ အမွားဆုိတာ ေဒသခံေတြအတြက္ အသက္နဲ႔ အိုးအိမ္ျဖစ္ေပမယ့္ အာဏာပိုင္ ၊ အာဏာကိုင္ေတြအတြက္ေတာ့ ေတာင္းပန္ ဝန္ခ်ဖို႔ ေနေနသာ ဝမ္းနည္းေၾကာင္း သဝဏ္လႊာေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ထုတ္ျပန္ခ်က္ စာမူလႊာေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ တျခား ျမန္မာျပည္မွာ ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရး အဖဲြ႔စညး္အစည္းေတြလို တူမွ်ခဲ့ပါရဲ႕ ။ ရခုိင္ျဖစ္ရင္ ရခုိင္ခံရတာကလြဲလို႔ နယ္ေျမေတြ ၊ ရြာေတြ ဆံုးရွံဳးမႈဟာ ထပ္ပီးေပးဆပ္လိုက္ရတဲ့ အရင္းျပတ္မႈေတြပါပဲ ။

စစ္အစိုးရကိုခ်ည္း ပံုခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့ လႊတ္ေတာ္မွာ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအတြက္ ေမးခြန္းေတြ အမ်ားႀကီးေမးျဖစ္တယ္ ။ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကလည္း ႏႈတ္ဆိတ္လြန္းပါဘိ ။

ရခို္င္မွာ ကုလားေတြေၾကာင့္ ရြာေတြ ဆံုးတာမ်ားခဲ့ၿပီ ။
ဗမာျပည္မဟုတ္လုိ႔ ျဖစ္မွာပါ ။
ဗမာျပည္ထဲက ရွိသမွ် အသင္းအဖြဲ႔ေတြကို မေတာင္ဆိုရဲေပမယ့္ သိပ္ခ်စ္ၿပီး သိပ္ကိုတန္ဖိုးထားလွပါတယ္ဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြေတာင္ ရခုိုင့္အေရးဆုိ ႏႈတ္ပိတ္လို႔ ၊ ျပည္နယ္အစိုးရနဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြဆုိတာ ပဋိပကၡနဲ႔ႀကံဳၿပီေဟ့ဆုိရင္ .... သာေရးနာေရးအဆင့္ထက္ မပိုတတ္တာကိုက ရုပ္ဆိုးလြန္းတယ္ ။ ဗမာျပည္မွာ စစ္သားမရွိလို႔လား ။ ရခိုင့္ေျမကို ရခုိင္တုိင္းခ်စ္ေပမယ့္ ရခိုင္တုိင္းဟာ ရခိုင့္ေျမနန္႔ မထုိက္တန္ေတာ့တာလား ။ ရင္မနာတတ္တာက ဆုိးဝါးတယ္ ။

ထားခဲ့ၾကပါေတာ့ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာနယ္က ရခုိင္ေတြ ။
ျပန္ခဲ့ၾကပါေတာ့ ... သင္တုိ႔ နယ္ရာေဒသအရပ္ဆီက ။
ေစာက္ရွက္မရွိတဲ့ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ေၾကာင့္ အေသအေပ်ာက္ေတြ မ်ားခဲ့ၿပီၿပီ ။ မ်ားေနၿပီ ၊ မ်ားေနအံုမယ့္နယ္ေျမ တခုအတြက္ ေျမခ်စ္စိတ္ေတြကို လႊင့္ပစ္လိုက္ၾကပါေတာ့ ။ လံုၿခံဳရာကို ေျပာင္းၾကပါေတာ့ အၿပီးတုိင္ ။
သင္တို႔အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္လံုၿခံဳေရးဆုိတာ သင္တို႔လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ ေသာကတရားေတြထက္ ၊ ေဒါသ တရားေတြထက္ ၊ ေၾကာက္လန္႔မႈေတြထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာတယ္ ။

ႏြားဆိုတာ ၿခံမလံုရင္ ဝင္မွာပဲ ။
သူခုိးဆိုတာ ... အိမ္မလံုရင္ ခိုးမွာပဲ ။
ခုႀကံဳေနရတာက ႏြားေတြ မဟုတ္ဘူး ၊ သူခိုးေတြ မဟုတ္ဘူး ။
ဘဂၤါလီကုလားေတြ ၊
နယ္ေျမသစ္ အတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ေနတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္က ေခၚေတာေတြ ။
ႏြားထက္မိုက္မဲၿပီး သူခိုးထက္သာတယ္ ။

ခက္တာက သိသိနဲ႔ကို ၿခံမလံုေအာင္ ၊ မလံုၿခံဳေအာင္ တမင္ထားၾကတာ ။ ဘယ္လို ယံုၾကည္မႈကို ျပေပးရမွာလဲ ဗမာ့တပ္မေတာ္။ အစဥ္အလာေကာင္းခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ဆုိတာ ဗမာျပည္အတြက္ပဲျဖစ္သင့္သလား ။
ဒါ ... ေမးခြန္းတခုမဟုတ္ေတာ့ဘူး ။
တာဝန္ယူပါ ။ တာဝန္ခံပါ ။
ရခိုင့္ေျမကို လံုၿခံဳေအာင္ ကာကြယ္ပါ ။ ဒါဟာ ျပ႒ာန္းခ်က္တခုျဖစ္တယ္။ ဒီျပ႒ာန္းခ်က္ကို သေဘာတူေပးမွ မဟုတ္ဘူး ။ လႊတ္ေတာ္က ခ်မွတ္ေပးမွ မဟုတ္ဘူး ။ တာဝန္ဟာ တာဝန္သာျဖစ္သင့္တယ္ ။
မသိနားမလည္တာေတြ ရွိရင္ ခိုးေၾကာင္ခိုး္ဝွက္လုပ္မေနပါနဲ႔ ၊
ႏုိင္ငံေရး အကင္းမပါးတဲ့ ျပည္သူေတြကို တရားဝင္ နားလည္းေအာင္ ခ်ျပပါ ။ ခ်ျပေပးပါ ။ ႏွစ္သိမ့္ေပးပါ ။
ဒါဟာ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ဓမၼတာျဖစ္သလို ကာကြယ္ခြင့္ရွိတဲ့ သူေတြအတြက္ ေျဖဆည္ေပးရာလည္း ျဖစ္တယ္ ။

လႊတ္ေတာ္ေတြ ရွက္ၾကပါ ။
အာဏာပိုင္ေတြ ရွက္ၾကပါ ။
စစ္တပ္ေတြ ရွက္ၾကပါ ။
တခ်ိဳ႕ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ရွက္ၾကပါ ။
သမၼတေတြ ရွက္ၾကပါ ။
aUNg san su kyi ေတြ ရွက္ၾကပါ ။
NLDေတြ ရွက္ၾကပါ ။ 

Admin
26.08.17(8:45 pm)